دوباره داره پروژه شروع میشه برای من همون روزهای اول کارم اینجا را تداعی میکونه دوباره عرصه کار و کوشش و تلاش فراهم میشه باور کنید کار توی این محیط خیلی سخته خیلی ... اما با اینکه پولی که ما اینجا میگیریم در مقابل کاری که میکنیم کم هست اما یه عشق واقعی بچه ها را اینجا به هم متصل میکنه چون دیگه انگیزه مادی نیست که همکاران منو به جلو میفرسته بلکه یه چیزیه ماورای این چیزا ... نمیدونم چه میشه اونو نامید اما هرچی هست و از هر کجا هست واقعا زیباست چون اینجا مثل جبهه جنگ میمونه که جمعی از بهترین مردان و زنان این مملکت با خلوص نیت رفتن و شهید شدن ... تا ما اینجا بمونیم و امیدوارم قدرشونو بدنیم و قدر این فرصتی را که برای ساختن کشورمون داریم
جدای از تمام شوخیها و حرفها و بحثهای ما اینجا کاش میشد امکانی برای همه ایرانیها فراهم میشد تا بیان اینجا و ببینن که فرزندان آنها چه کرده اند و چه میکنند ...اینجا عرصه کار است و بالندگی هر کم کاری ما نزد خدواند و مردممون مارو مدیون میکنه که ان شالله روز آخر از امتحان الهی سربلند بیرون بیایی
تعجب نکنید گاهی اوقات منهم جدی میشم و حرفهایی میزنم از جنس دیگه
اینها حرفهای دلم است که مدتها تلنبار شده بود و حالا به بیرون تراوش کرد
امیدوارم همه دوستانی که اینجا میان اگه از شوخی یا حرفی از من دلگیر و ناراحت شده اند منو ببخشند و حلال کنند ...
شاید دیگه کمتر بیام و آپ کنم چون وقتی پای کار پروژه هست دیگه جایی برای اینکارا نیست و نون آدم حلال نیست اگه واسش کار نکنی
خیلی دوستتان دارم
یا حق
کلمات کلیدی: